.comment-link {margin-left:.6em;}
Name:
Location: Karaj, Tehran, Iran

Wednesday, November 02, 2005

من عصبانیم. اصلا" چرا شما نمی خواین بفهمین اگه چرت وپرت میگم ، اگه مزخرف می نویسم، اگه بیمارم، اگه ریش دارم، اگه فحش میدم، اگه داد میزنم، همش به خاطره این زخم هایی که مردم اون بیرون روم گذاشتن . آره لعنتیا. اصلا" یه مشت کسافتن ، ولی آدمشون میکنم. باید سلاح بیشتری داشته باشم .باید یاد بگیرم جنگیدن با این کسافتا رو.

آره به من اونقدر کرم بریزین که یه روز دخل همتون رو بیارم. دوتا میزنم زیر گوشتون که سه دور بچرخین اونوقت بفهمین زندگی یعنی چی ... احمقای بی شعور حساب تک تک تون رو به وقتش میرسم.

الانم میرم پیش دوستام تا زخمام رو تیمار بکنن . چون اونا خوب این زخمارو می شناسن .آخه واسه چی باید حالم خوب باشه مثل شماها بگم، بخندم، همه چی به ... باشه.بابا شماها رو خودم آدم میکنم...

1 Comments:

Anonymous Anonymous said...

iman jan
enghadr asabani nabash darzemn to faghat mitooni khodeto adam koni in adamaye ke mibini hamashoon sommom bokman yani ham be delashoon mohre khamooshi zadan ham be gooshashoon ham be cheshmashoon pas saay nakon mohri ro ke khodeshoon zadano baz koni

8:27 AM  

Post a Comment

<< Home