سلام خدا

اول این ماه فکر میکردم واسه این که رنج بکشم یا با رنج مردم آشنا بشم یا تزکیه نفس داشته باشم روزه میگیرم .اما اینا واسه چی بود ؟ بعد گفتم اصلا" واسه چی روزه میگیرم ، من که چیزی عایدم نشد و هیچ فرقی نکردم. واسه چی علکی خودم رو عذاب میدم. ولی بازم روزه میگرفتم.

و حالا وقتی داره این ماه تموم میشه پی میبرم که:

اصلا" تمام زندگیم رو رنج میکشم. فقط برای تو. همین که میدونم تو هستی وحضور داری ، بودن من بخاطر بودن تو، پس من از قماش توام، خوب اصلا" اگه دوست داشتی از من رو برگردون بده من رو تازیانه بزنن، که چقدر درد این تازیانه ها واسه من لذت بخشه چون حداقل اینطوری تو به من توجه کردی، پس من هست میشم.

اصلا" تو من رو دوست نداشته باش ، اصلا" از من متنفر باش ، من که تو رو دوست دارم پس هر کاری که بکنی من شکایتی ندارم.

خدایا تو راه خودت رو برو ، خدایا تو خوب باش که اگه تو خوب باشی منم خوبم اگه خوشحال باشی منم خوشحالم، اونوقت هیچ زخمی دردی نداره، اصلا" زخمام همشون خوب خوب میشن،پس این کارارو میکنم بخاطر تو چون گفتم شاید انطوری دوست داشته باشی و از تو هیچیم نمی خوام.

اصلا" اینقدر خوب میشم که پس فردا اگه خواستم بیام پیشت روم بشه حداقل تو چشمات نگاه کنم ،روم بشه که سلام کنم.

خودت میدونی وقتی یه گوشه از زیباییت رو دیدم اینقدر خودم رو حقیرو ناچیزو کثیف دونستم که حتی نتونستم بهش سلام کنم ، ترسیدم نفسم آلودش کنه. آره پس دیگه نمی خوام این طوری باشم. منم تمیز میشم ، خوب میشم مثل تو.شاید بالاخره یه روزی پاکیهام و خوبی هام دیگه تو رو ضایع نکنه.

پس با یک نگاه کوتاه تو تمام زندگیم زیبا میشه اگر هم نگاه نکنی فقط حضور تو کافی است.

آره ولی اونقدر زیبا میشم که تو من رو ببینی آنقدر پاک و زلال میشم که توجه ات رو جلب کنم . پس روزی مرا خواهی دید...