آري گويي اين عشق قلبم را مي پروراند . قلبم هر لحظه بزرگ و بزرگتر مي شود.

مي ترسم، مي ترسم كه همه ام قلب شود و ديگر از من جز قلبي اين چنين بزرگ نماند. آري بايد آنچنان رشد كنم تا بتوانم اين قلب را در سينه ، در جايگاه هميشگي اش نگه دارم. آيا پا به پاي عشق مي توان رشد كرد؟ اين منم كه كه عشق را مي پرورم يا عشق است كه مرا رشد مي دهد؟

من كه عاشق آب هاي اعماق عشق بودم، امروز مي خواهم از اين دريا بزرگتر شوم!